Throwback Thursday: 1997
'Ik geloof niet meer in anjers'
'Het was vrijdag de 3e kerstdag in 1996, de sneeuw waaide tegen het raam aan. Al mijn medewerkers keken mij met grote ogen aan, ik had een belangrijke mededeling. Ik begon met de eerste zin: 'Beste collega’s, ik geloof niet meer in anjers, we moeten een andere weg inslaan'. Ik zag de gezichten vertrekken van ongeloof en verbazing. Je hoorde 'Maar dit is ons hoofdproduct?', 'Wat gaan we na anjers doen dan?'. Ik antwoordde: 'We moeten een locatie vinden die in de wintertijd goede kwaliteit anjers kan produceren, want dit is niet mogelijk in Nederland'. Toen hoorde ik de moeilijke vraag waar ik al bang voor was... 'Waar is dat dan?' 'Ja dat weet ik nog niet.'
Het was inmiddels alweer 1997. Sjaak begon aan zijn zoektocht om een locatie te vinden waar anjers in de wintermaanden geteeld konden worden. De zoektocht begon in het zonnige Zuid-Amerika, in Colombia en Ecuador. Ken je Ilan Breier nog waarmee Sjaak Holdistek heeft opgericht? Nou, voor hem zag hij kansen om stekken te maken in Ecuador. Hij gaf Sjaak een budget voor het idee en twintig telefoontjes en een goed gesprek met kassenbouwbedrijf Zwirs verder, stond er een kas in Ecuador die nog steeds stekken produceert. Zo zie je maar weer dat je met een budget, een doel en wat connecties veel kan bereiken in een korte tijd. Maar Sjaak zijn conclusie van deze reis was: 'mooie landen, maar te ver weg van Nederland, het transport zal lastig en duur zijn'.
Het volgende land waar Sjaak zijn zoektocht voortzette, was Kenia. Hier koos hij voor een plek bij Lake Naivasha. Sjaak kreeg hier de kans om samen met de Gebroeders Zwager anjers te telen. Hij kreeg een stuk land aangewezen van Oseria, dit waren grootland bezitters en zijn hadden zelf 15.000 hectare tot hun beschikking. Sjaak kreeg een stuk land aangewezen van 20 hectare om standaard anjers te produceren. Op datzelfde moment belde een vertegenwoordiger van FloraHolland op, Fico Smit. Hij zat 50 kilometer van Lake Naivasha vandaan en vroeg om een drankje te doen. Eenmaal op de hoofdweg aangekomen, werd Sjaak achtervolgd door twee auto’s en klemgereden tegen een stilstaande vrachtwagen. Hij kreeg een pistool tegen zijn hoofd en moest alles inleveren, behalve zijn onderbroek. Gelukkig kon Sjaak na een aantal kilometer lopen een verlaten kerk vinden waar mensen hem wilde terug brengen.
Na dit avontuur had Sjaak voor zichzelf besloten om niet meer voor Kenia te kiezen. Hij had vier zoons en kon het niet over zijn hart verkrijgen om die in de steek te laten. Dus koos hij voor Spanje, maar hier moest hij samenwerken met een Spanjaard die de hele dag sigaren rookte en Sjaak het werk liet doen. Dit zag Sjaak niet zitten.
Sjaak hoorde kort daarna van Valstar dat Portugal een uitermate geschikt land is om anjers te kweken. Eenmaal aangekomen in Pegões, zag hij dat het klimaat zeker geschikt was en de werknemers geen hoog salaris hadden. Sjaak zag een stuk land waar een bord 'Vende-Se' op stond, dit betekent 'Te koop'. Het was van een Engelse man met Portugese roots. Sjaak bood hem een ton voor het land en na wat boze telefoontjes met zijn boekhouder was hij landeigenaar in Pegões!
